Tore kwam vlak bij hem staan toen zijn broer het vertelde. Hij keek hem ernstig aan. Vol overtuiging sprak Roar. Wij moeten tonen dat wij weten hoe we ons moeten gedragen. Wij moeten onze bezittingen vergroten ons spaargeld vermeerderen en misschien wel beleggen in aandelen. Het is onze plicht goed voor onszelf en onze kinderen te zorgen.         We moeten niet tevreden zijn met wat onze vader had, vervolgde hij. Wij moeten zelf tonen wat we waard zijn. Hard werken alleen zal ons niet helpen. Ik kan niet geloven dat wij zo gemakkelijk onze welstand zullen kunnen verhogen zei Tore. Onze voorouders hebben hard genoeg gewerkt om ons zo ver te brengen als we nu zijn. Roar bleef echter achter zijn overtuiging staan. Ik zal naar de stad gaan (zij leefden op het Noorse platteland ver weg van de bewoonde wereld) en zal zien of ik iets kan leren waar ik nut van kan hebben. Als ik dan thuis kom zullen wij hier aan het veranderen gaan. En zo geschiedde.   De thuiskomst