John Jacob Astor: Het effect van groeiend passief inkomen

John Jacob Astor was een rijk man toen hij dood ging. Hoe? Hij had een handelsimperium opgebouwd met de handel in bont. Met gevaar voor eigen leven haalde hij zijn handelswaar uit de wildernis waar geen enkele concurrent heenging. Hij was innovatief door met zijn bont ook nog eens belangrijke export markten te veroveren en deze te gebruiken om ook zijn thuismarkt met producten van export markten te veroveren. Toen ging hij huizen bouwen. Met die woningen wist hij door huuropbrengsten een enorm passief inkomen te verwerven.

Hoe werd John Jacob Astor rijk?
 

Met lege handen

Hij kwam in 1783 met lege handen vanuit Duitsland naar de VS. Hij was de zoon van een slager. Tijdens de overtocht had hij met mensen gesproken die connecties hadden in de bonthandel. Hem werd verteld dat er veel geld mee kon worden verdiend. Na eerst als bediende in een bonthandel te hebben gewerkt ( hij leerde er o.a. huiden te prepareren) begon hij zijn eigen winkel. Het stonk er altijd naar kadavers maar samen met zijn vrouw wist hij de zaak winstgevend te maken. Toen eenmaal zijn basis op orde was ging hij zelf de huiden halen. Hij ging op de geijkte plaatsen bij de indianen kopen. Hierdoor wist hij( door de lagere inkoopprijs) zijn winst te vergroten. Dit was echter niet genoeg.

De wildernis in met vuurwater

Steeds verder trok John Jacop Astor de wildernis in. Grote risico’s (waarmee zijn leven gemoeid was )nam hij hiermee. Hij kwam in contact met de meest bizarre en barbaarse handelspartners. Iets waar zijn concurrenten geen weet van hadden. Om nog betere inkoopprijzen te krijgen ruilde hij de huiden voor drank. (vuurwater) Zelfs met de drank rommelde hij. Hij verdunde hem zodat hij nog minder waarde behoefde te leveren aan de indianen. Hij was moedig kende geen enkele morele beperking en leefde uiterst karig. De winsten stapelden zich op.

The American fur company en Londen

Een briljant idee

Opnieuw kreeg hij een briljant idee. Hij wist schepen te bemachtigen die zijn huiden naar het chique Londen konden brengen. Hierdoor kreeg hij veel hogere prijzen. Hij kon nauwelijks voldoende huiden bij elkaar krijgen. Hij nam agenten aan die naar de verste uithoeken van het continent de wildernis introkken. Hij kocht in Missouri en Oregon. Zijn mensen drongen tot diep in Canada door. The American fur Company, zoals zijn bedrijf heette, werd overal bekend. Het was tijd voor een nieuw idee. Waarom niet vanuit Londen retourvracht meenemen en die in de VS verkopen? Zo begon hij meubels te importeren die hij in de VS verkocht. Later exporteerde hij een gedeelte daarvan naar China. Uit de stinkende huiden en de dronkenschappen van zijn leveranciers groeide een enorme rijkdom.

Het effect van huizen en groeiende huuropbrengsten die groeiend passief inkomen genereren

Een nieuwe richting

Dan is hij groot genoeg geworden om een nieuwe richting in te slaan. Een richting die John Jacob Astor tot de rijkste mensen van zijn tijd zouden maken. Hij ging het geld( verdiend met het bont) omzetten in bezittingen die passief inkomen opleverden. Hij kocht van zijn geld land in New York, maar ook obligaties en banken. Vooral met het land deed hij goede zaken. De steeds groeiende stroom immigranten zorgde ervoor dat de stad zich razendsnel uitbreidde. Hij voorzag dat dit door zou blijven gaan. Hij kocht zoveel mogelijk land dat dicht bij en in de stad voorhanden was. Op die grond ging hij huizen bouwen, die hij verhuurde aan de nieuwkomers. Dit leverde hem een aanzienlijk inkomen op. Met dat geld kocht hij weer grond dat veel verder van de stad af was. Die grond was niets waard, dus hij kon dat voor heel weinig kopen. Ook hier liet hij huizen opbouwen en verhuurde deze aan de steeds aanzwellende stroom van immigranten. Tienduizenden betaalden huur aan de Astors.

hard karakter

huisuitzettingen en huuropbrengsten van zijn huizen

Ongelukkigen die niet konden betalen zette hij zonder pardon hun huizen uit. Op enig moment hoorde hij dat er 700 boeren woonden op een groot stuk land dat door de staat gekocht was en aan de boeren uitgegeven. De oorspronkelijk eigenaar was echter van mening dat de staat dat van hem gestolen had. John Jacob Astor gaf hem geld zodat hij namens de oorspronkelijke eigenaar de staat voor het gerecht kon brengen. Hij wist na jaren het proces tegen de staat te winnen. Toen de rechtszaak eenmaal voorbij was ging het snel. Na enige dagen kregen de stomverbaasde boeren te horen dat zij zich op zijn terrein bevonden. Zij mochten wel blijven maar dan waren ze hem een behoorlijke pachtsom verschuldigd anders waren zij gedwongen te vertrekken. De boeren wisten niet hoe ze het hadden. Zij hadden immers het land van de regering gekregen en beschouwden dit al jaren als hun eigendom. Spijkerhard was hij en bleef hij tot op het laatst van zijn leven. Toen hij op sterven lag wilde hij toch iedere dag horen wat de huuropbrengsten waren. Er was echter op enig moment een weduwe die niet in staat was de huur te betalen. John Jacob schreeuwde het uit. “Ga terug naar haar en dwing haar te betalen, ik weet zeker dat ze kan betalen”. Een van zijn zoons werd gedwongen om de vrouw nog een keer te bezoeken. Het resultaat bleef hetzelfde, Er was geen geld. John Jacob werd zo boos dat hij bijna stikte. Hij bleef schreeuwen dat hij zeker wist dat ze wel geld had. Uiteindelijk betaalde de zoon uit zijn eigen zak de huur. Met een tevreden gelaat zei John Jacob; “zie je wel, ik wist dat ze zou betalen”. Enige uren later stierf hij. De rijkste man van zijn tijd liet een enorm fortuin na. 

reageer svp: Kun je rijk worden zonder hard te zijn?