Hoe is Benjamin Graham rijk geworden ?

 

Krachtig is hij die op

Zichzelf vertrouwt

Gepolijst en rond, de

Juiste weg gaat.

Een ongeluk met superieure

kracht breekt

 

Een citaat uit History of Tom Jones, A foundling

Henry Fielding 1749

Navolging

 

De roman is een satirische roman met als doel de deugdzaamheid in al zijn aspecten te willen weergeven en het tot voorbeeld van navolging te maken. Dit citaat brengt mij bij Benjamin Graham. Of hij het wilde of niet, het is zo datdeze Benjamin Graham, als vader van de value investing ( waarde investering)  door nogal wat mensen wordt bewonderd en nagevolgd. Te meer omdat hij als eerste de juiste weg ging.

 

Biografische gegevens

 

Benjamin Graham geboren in Londen in 1894 was van Joodse afkomst. Toen hij 1 jaar oud was verhuisde de familie Grossbaum (zoals ze toen heetten) naar New York. Het gedrag van de Duitsers in W.O I was aanleiding voor de familie om hun naam te veranderen in Graham. Benjamin groeide op in armoede en hij was er alles aan gelegen aan zijn lot te ontsnappen. Hij deed dan ook extreem zijn best op school. Uiteindelijk ging hij studeren aan de Columbia universiteit. Hij richtte niet slechts op de bedrijfseconomie maar oriënteerde zich zeer breed. Zo was hij zeer geïnteresseerd in literatuur , wiskunde en was hij goed in Latijn en Grieks. Toen hij uiteindelijk afstudeerde werden hem drie banen als leraar aangeboden. Hij kon kiezen. Hij zou Engels mogen doceren, maar ook werden hem banen aangeboden in de vakgebieden filosofie en wiskunde filosofie en wiskunde. Hij ging echter aan de slag in de financiële wereld. Hij begon als loopjongen werd uiteindelijk Partner bij een effecten kantoor Newburger, Henderson en Loeb. Het ging hem goed. Totdat de beurskrach van 1929 alles voor hem veranderde. De firma waar hij inmiddels partner was geworden ging bijna failliet en het koste hem jaren werk om de verliezen voor zijn klanten goed te maken. Dit heeft hem enigszins getekend. Hij werd een voorzichtig man. Hoe over investeren in aandelen dacht werd duidelijk uit zijn beroemde boek Security analyses wat hij in 1934 publiceerde.

 

Security analyses en the intelligent investor

 

Het boek was baanbrekend. Voordat het boek gepubliceerd werd gebeurde veel aankopen van aandelen op basis van gevoel en insider tips. 

Benjamin Graham doceerde gedurende 28 jaar in de avonduren aan de Columbia universiteit, Hij doceerde  beleggingen. Als je daar in 1950 student was geweest had je als handboek zijn “ security analysis” gekregen. Je zou ook een aantal interessante studenten zijn tegen gekomen (meer hierover in andere hoofdstukken)zoals Warren Buffet, Bill Ruane, Tom Knapp en Walter Schloss Ieder van deze mannen heeft zijn sporen verdiend op het gebied van beleggen en investeren. In zijn ander beroemde boek “The intelligent        investor“ legt Graham de fundamenten uit van value investing.  In dit boek wordt uitgelegd dat het de bedoeling is om aandelen te kopen tegen een prijs die lager is dan wat ze werkelijk waard zijn. Als voorbeeld nemen we de aankoop van een huis. De gemiddelde prijs van een eengezinswoning is op een bepaald moment € 195.000. Doordat de eigenaar in moeilijkheden zit en snel van zijn huis af wil, kun jij het kopen voor € 130.000. Het is duidelijk dat dit voor een koper geen slechte deal is. Noodzakelijk evenwel is dat het huis in goede conditie is en dat het in een straat ligt waar het goed wonen is. (geen achterbuurt waar niemand wil wonen)

 

Grondige analyse(fundamentele analyse)

Dat aspect van de goede conditie en de juiste locatie geldt ook voor het aandelen. Aandelen immers zijn geen stukjes papier maar eigendomsbewijzen van echt bestaande bedrijven. Als je tot de aankoop hiervan over gaat is het nodig om te weten wat de vooruitzichten zijn en of je iets niet te duur koopt. Ook is het nodig te onderzoeken welke informatie je nodig hebt en welke niet. Immers er worden zoveel berichten verspreid dat men door de bomen het bos biet meer ziet. Zo is de gemiddelde prijs die de afgelopen twee maanden betaald is voor een aandeel misschien wel belang voor een day-trader maar niet voor iemand die serieus belegt. Immers heeft die gemiddelde prijs enige relatie tot de echte waarde van het aandeel.  Volgens Graham dus niet. Volgens hem moet je het aandeel vergelijken met vooraf vastgesteld principes van veiligheid en waarde.

 

 

Een duur of een goedkoop aandeel

 

Hoe weet je of een aandeel duur of goedkoop is? Volgens Graham is daarvoor nodig de balans en de verlies en winst rekening van een bedrijf te bestuderen. Daar hoef je overigens geen hooggeschoolde accountant of dure econoom voor te zijn. Gewoon gezond verstand is hier voldoende. Ik zal een voorbeeld geven dat ik al lezend ben tegengekomen. Graham maakte naam als analist door de Northern pipeline affaire.  In 1926 onderzocht hij het aandeel Northern pipeline. Het bedrijf exploiteerde pijpleiding die olie aanvoerde van de vindplaats naar eindgebruiker. Een vrijstabiel gebeuren over het algemeen. Op de balans werd melding gemaakt van het feit dat het bedrijf voor een aanzienlijk bedrag aan obligaties bezat, die waren uitgegeven door een spoorwegmaatschappij. Als men de waarde van de obligaties deelde door het aantal uitstaande aandelen vertegenwoordigde Northern pipeline op zijn minst $95.00 per aandeel. Dit was een bedrag zonder dat de normale bedrijfsactiviteiten en bezittingen van Northern pipeline bij opgeteld waren. Sommigen zouden het aandeel op $ 120.00 als een koopje bestempeld hebben. Het aandeel stond echter op dat moment op $ 65.00 Je hoeft niet bepaald een geleerde te zijn om door te hebben dat  er tegen die prijs veel geld verdiend kon worden met de aandelen.

 

Mr. Market en de margin of safety

 

Graham is beroemd geworden door de introductie van twee begrippen.

 

Het eerste begrip is Mr. Market.

 

In zijn onderwijs maakte Graham gebruik van een fictieve belegger: Mister Market. Mister Market stond symbool voor de inefficiënte beleggingsmarkt.

Stel je voor: Mr. Market is je zakenpartner en jullie beiden bezitten 50% van de aandelen in het bedrijf waar jullie werkzaam zijn. Jouw partner is zo optimistisch geworden (er is een order gekomen van een grote supermarkt -keten) dat hij meent dat de zaak een enorme groei zal doormaken. Hij meent jou een groot genoegen te doen door zijn aandelen aan jou te koop aan te bieden. Hij doet dit echter(door zijn optimisme) tegen een prijs die vele malen hoger is dan wat ze werkelijk waard zijn. Je kunt besluiten ze te kopen (je laat je meeslepen door zijn overtuigende argumenten over de komende groei van het bedrijf) maar je kunt ook besluiten niets te doen. Enige weken later (er komen geen vervolgorders), Is jouw partner Mr. Market zo pessimistisch dat hij zijn aandelen tegen 50% van hun waarde aan jou aanbiedt. Natuurlijk happen we dan toe als we de cash hebben. Zo gaat het er volgens Graham op de beurs ook aan toe.  Graham vertelde zijn studenten hoe zij Mister Market te slim af konden zijn. Dat kon volgens Graham door observatie en analyse van zijn gedrag.

 

Het tweede principe dat Graham introduceerde was de margin of safety ( de veiligheidsmarge)

 

Graham was echter angstig voor het irrationele karakter van mr. Market. Hij had in 1929 immers zelf meegemaakt en  hij besloot voor veiligheid te gaan. In het geval van de woning van  195.000 die  gekocht kon worden voor 130.000 was duidelijk dat zelfs als de 195.000 te hoog was ingeschat je voor 130.000 niet veel risico loopt met een margin of safety van 65.000. Dat was ook het geval bij de Northern pipeline kwestie. Een waarde van 95.- voor 65.-

In zijn beide boeken “security analyses” en “the intelligent investor” wordt uitgelegd hoe je die margin of safety kunt bereiken.

 

Enige tips voor verstandig beleggen van Benjamin Graham

 

Graham begint met uit te leggen dat het verstandig is om slechts 50% van je geld te beleggen. De rest houd je in reserve. Als Mr. Market zeer pessimistisch is waardoor de waarde van je aandelen bezit gereduceerd is tot de helft, kun je met het geld wat je tot op dat moment nog niet belegd had in de beurs stappen op een niveau dat je tot voor kort niet voor mogelijk had gehouden. Als andersom de beurskoersen zo gestegen zijn dat je geld ongeveer verdubbeld is, dan moet je weer zoveel verkopen tot je weer de helft van je geld liquide hebt.

Ik zal dat duidelijk maken met een voorbeeld.

Stel je bezit € 1000. Je besluit 10 aandelen van 50 te kopen. Op enig moment is de koers van de aandelen ingezakt tot 25. Je aandelen bezit vertegenwoordigt dan nog slechts een waarde van 250. Je koopt dan van je resterende € 500 20 nieuwe aandelen van 25. Je bezit dan 30 aandelen. De aanvankelijk gekochte aandelen waren reeds hun geld meer dan waard ( je had ze immers gekocht met een margin of safety en door diezelfde margin of safety heb je het lef om in te stappen als iedereen zegt het niet te doen) Na verloop van tijd als mr. Market zijn verstand weer terug krijgt zullen de aandelen weer 50 noteren. Je bezit dan aandelen die een tegenwaarde vertegenwoordigen van 1500. Je verkoopt dan 10 aandelen tegen 50 en hebt 500 kasgeld naast 20 aandelen die een waarde vertegenwoordigen van 1000.  Zo ben je altijd beschermd tegen mr. Market en je hebt een fraaie winst gemaakt.

 

Wat de margin of safety betreft. Benjamin Graham was gewoon om aandelen te kopen die niet hoger dan ongeveer 60% van hun boekwaarde noteerden. Hij betaalde minder (60%) dan het zou opleveren als de zaak gesloten werd en alle bezittingen verkocht. In de tijd van Benjamin Graham kwam dat regelmatig voor. Er was immers grote angst in de eerste jaren na 1929. ( Ook nu komt dit nog voor). Hij was een groot man. Hij was de eerste die duidelijke criteria vermelde om het risico voor handel in aandelen zo klein mogelijk te maken. Heden ten dage wordt deze methode van onderzoek door velen weggehoond als ouderwets en niet meer van deze tijd. Toch zijn er bekende investeerders die zo handelen. (Warren Buffet e.a)  Het gaat hen allen zeer goed.

Vertrouwt u ook op uwzelf of laat u het uw bank doen?