Met succes passief of actief beleggen in aandelen

   

  

Je kunt op twee manieren in aandelen beleggen. Dat kan actief of passief. Passief is het beste. Koop goede aandelen ga het dividend herbeleggen en wacht 15-20 jaar. Het meest gebruikelijk is echter de actieve manier. Via deze methode proberen beleggers opbrengsten te maximaliseren door het kopen van aandelen waarvan zij verwachten dat deze het beter zullen doen ( meer stijgen) dan anderen. Dit is ook de wereld van de fondsmanagers. De supersterren van de beurs die zeer hoge salarissen verdienen. Het werk van deze managers is dan ook uiterst belangrijk. Met enorme bedragen wordt er gewerkt. Dit zijn de experts die die bedrijven analyseren, het management van bedrijven ondervragen, spreken met de klanten en de concurrenten om een juist beeld te krijgen. Verder kijken ze naar historische trends en voorspellingen. Op basis van de aldus vergaarde informatie worden beslissingen genomen over het al dan niet aankopen van aandelen van de Dat kan actief of passief. Passief is het beste. Koop goede aandelen ga het dividend herbeleggen en wacht 15-20 jaar. Het meest gebruikelijk is echter de actieve manier. Via deze methode proberen beleggers opbrengsten te maximaliseren door het kopen van aandelen waarvan zij verwachten dat deze het beter zullen doen ( meer stijgen) dan anderen. Dit is ook de wereld van de fondsmanagers. De supersterren van de beurs die zeer hoge salarissen verdienen. Het werk van deze managers is dan ook uiterst belangrijk. Met enorme bedragen wordt er gewerkt. Dit zijn de experts die die bedrijven analyseren, het management van bedrijven ondervragen, spreken met de klanten en de concurrenten om een juist beeld te krijgen. Verder kijken ze naar historische trends en voorspellingen. Op basis van de aldus vergaarde informatie worden beslissingen genomen over het al dan niet aankopen van aandelen van de onderzochte bedrijven. Beslissingen die verstrekkende gevolgen hebben voor de mensen of pensioenfondsen die door deze fondsmanagers hen geld laten beheren.

Growth en value investors

Binnen der categorie van actieve beleggers kan men ook een onderscheid maken tussen de groep die zich meer richt op de toekomstige groei van bedrijven ( growth investors) of zij die zich meer richten op aandelen die goedkoper geprijsd zijn dan zij eigenlijk zouden moeten zijn.( Value investors) Deze laatsten zoeken dus naar ondergewaardeerde aandelen. Zij zoeken naar koopjes. Winst wordt hier gemaakt als de markt inziet dat dit aandeel veel meer waard is dan het koersniveau waarop het tot dan toe gewaardeerd was. Natuurlijk gebruiken actieve investeerders technieken uit beide disciplines. De meeste fondsen, alsmede de pensioenfondsen worden actief beheerd.

Index beleggen

Dit actieve beheer lijkt een uitstekend idee totdat men de resultaten van deze fondsen gaat bekijken. De meerderheid doet het slechter dan de beursindex (beursgemiddelde) Dus al het actieve beheren leidt niet tot het verslaan van het beursgemiddelde. Sterker nog, de meeste fondsen presteren slechter. Tel daar ook nog eens bij op dat er een vrij hoge beheersvergoeding wordt gevraagd (Ergens tussen de 1.2% en – 2%) zodat er nauwelijks iets overblijft voor de individuele belegger die zijn geld heeft toevertrouwd aan de fonds manager. Er zijn enkele fondsen die het beter hebben gedaan dan de markt. Als je daarin wil beleggen is het echter allerminst zeker dat je met dezelfde fondsmanager te maken krijgt. Misschien is door zijn goede resultaten deze fondsmanager wel weggekocht door een ander fonds. Misschien is de fondsmanager inmiddels met pensioen. Vaak hoor je zulks pas achteraf. Er is door het bekend worden van de magere resultaten van fondsbeleggers een verandering gekomen in het gedrag van beleggers. Tegenwoordig redeneren de beleggers als volgt. Als een actief beheer vaak leidt tot een slechter resultaat dan wat het gemiddelde van de beurs oplevert is het dan niet beter om niet actief te beleggen maar om gewoon met de beurs mee te groeien? De beleggers zijn dus bereid geworden om een eventueel hoger resultaat op te offeren in ruil voor de zekerheid niet slechter dan de markt te presteren.

De efficiënte markttheorie

De academische wereld is hierover ( dat fondsbeheerders de markt niet verslaan) niet verbaasd. Vele zeergeleerde onderzoekers en ook invloedrijke professoren en economen hebben geconcludeerd dat er niet zoiets kan bestaan als ondergewaardeerde aandelen. In de aandelenkoersen zit alle bekende informatie verwerkt. De markt is altijd efficiënt. Aandelen staan hoog of laag genoteerd doordat de resultaten van het onderliggende dit rechtvaardigen. Het is dus verspilde moeite om naar ondergewaardeerde aandelen te zoeken, of dit nu op basis van waarde gebeurt of op basis van toekomstige groei. Koopjes bestaan niet op de beurs. Het is dus daarom ook zo dat fondsmanagers (of welke belegger dan ook) nooit in staat zal zijn het beter dan te doen dan het beursgemiddelde. Bedoeld wordt hier op een consistente basis. Mocht het al incidenteel gebeuren dan is er sprake van geluk en geluk kan nooit kan blijvend zijn. Volgens deze theorie kun je net zo goed apen, pijltjes laten gooien om de beste aandelen uit te kiezen. De resultaten zullen niet slechter zijn dan die van de keuzes die hardwerkende fondsmanagers maken. Dit alles wordt de efficiënte markttheorie genoemd. Het is nogal wat. Menselijk handelen maakt dus geen enkel verschil. Het is dan ook mede hierdoor, (alsmede de hoge beheerskosten) dat we de opkomst van de ETF’s kunnen verklaren. Met deze ETF's koop je een mandje aandelen die de beurs volgt. Als de beurs in een bepaald jaar met 7% gestegen is, dan zal de ETF ook met 7% stijgen. Je loopt dus niet het risico dat je aandelen gekocht hebt die het slechter doen dan de beurs. Ook de eventuele uitschieters worden door jou niet gemist maar je zult volledig meeprofiteren.

Kritiek op de efficiënte markttheorie

Er zijn echter beleggers die dit aan hun laars lappen en zij hebben een punt. Er is overtuigend bewijs voor precies het tegendeel van wat de efficiënte markttheorie beweert. Als men die bedrijven koopt met de juiste ratio’s dan zullen deze aandelen het vele malen beter doen dan aandelen die men door apen (fondsbeheerders) laat uitkiezen. De resultaten zullen ook beter zijn dan die met ETF's. Dat brengt ons tot de volgende vraag: Als dat zo is waarom gebruikt 80% van de beleggers (ook de professionele) deze methodes dan niet ? Dit is inderdaad wonderlijk. Ik zal proberen hiervoor een verklaring te geven.

Menselijke emoties bij beleggen

Het vinden van de juiste aandelen wil nog niet automatisch zeggen dat er geld verdiend wordt. Om geld te verdienen is er meer nodig. Men moet dus behalve de juiste aandelen vinden en kopen ook zeer consequent zijn in je handelen en je moet over zeer voel geduld en overtuiging beschikken. Het is immers zo dat er een veelvoud van strategieën zijn die geld op leveren. Het is echter ook zo dat iedere strategie lange perioden kent dat zij niet werken. Ook als het slecht gaat mag je onder geen beding van je strategie afwijken. Slechts weinigen kunnen dit opbrengen. De buren vertellen van over hun succesvolle belegging. De vrouw gaat klagen dat er zoveel geld wordt verloren. Je gaat jezelf afvragen of je een verlies van soms wel 60% wel kan dragen, hoe groot is de kans dat het grote verlies dit ooit nog een keer goedgemaakt wordt, ect. De meeste beleggers reageren zeer emotioneel op de uitslagen van de markt en na een aantal jaren zullen zij zeggen dat het vroeger misschien wel placht te werken maar dat dit nu niet langer het geval is. Vaak gebeurt dit al als men pas een paar maanden met een bepaalde strategie bezig is. Men hoort goede berichten over beleggen in goud. Dit is uiterst betreurenswaardig voor deze beleggers, maar niet voor ons. Het zijn juist deze momenten van pessimisme bij de meerderheid van de beleggers die mensen met een plan helpen te profiteren. John Neff van het Windsor fonds en Peter Lynch van Fidelity Magellan zijn door het vasthouden aan hun strategie uitgegroeid tot legendes zijn er zeer rijk door geworden.  

Het handelen van fondsmanagers

Slechts weinige fondsmanagers zijn in staat dit te doen. Als de resultaten van zulk een manager slecht zijn dan loopt hij/zij de kans ontslagen te worden. Zeker als dit een aantal maanden op rij gebeurt. Ook zullen de klanten van de fondsen (de individuele beleggers) massaal uit het fonds stappen, zodat het voortbestaan van het fonds in gevaar wordt gebracht. Het is dus zo dat weten wat te doen en het daadwerkelijk doen twee verschillende zaken zijn. Fondsbeheerders worden vaak gedwongen zo te handelen. (korte termijn markttiming) Wij echter als particulier beleggers beleggen voor de lange termijn en zijn aan niemand verantwoording verschuldigd. Wij kunnen achter onze overtuiging blijven staan, zonder dat dit tot kritiek of ontslag leidt. De fondsbeheerder richt zich op het nu en schijnt dat wat iedere keer gedurende een lange tijd bewezen is als onbelangrijk te (moeten) beschouwen. Velen echter vinden beleggen voor de lange termijn met de juiste ratio's als iets moeilijks. Als iets wat vroeger wel werkte maar nu niet meer. Immers deze keer is alles anders. ( nieuwe technologie/corona/ crisis)We moeten ons bij beleggen echter afvragen waarom het deze keer anders zal zijn. De kans dat hetzelfde opnieuw gebeurt is in de wereld van beleggen is 99%.

Goethe

Goethe zei: “In de wereld van de verbeelding en ideeën berust alles op enthousiasme. In de realiteit komt het op vastberadenheid en doorzettingsvermogen aan.